Aสายลุ้นยกแบบถัก(ยังรู้จักกันในชื่อตายกที่ติดตั้ง, การใส่คอนกรีต, หรือการโยนแอนเกอร์) เป็นองค์ประกอบเหล็กที่ประกอบขึ้นก่อนที่ถูกติดตั้งในองค์ประกอบคอนกรีตระหว่างการหลั่งเป้าหมายเดียวของมันคือการให้จุดที่ปลอดภัยและมีชื่อเสียงสําหรับการยก, การเคลื่อนย้าย, และวางองค์ประกอบคอนกรีตเมื่อมันได้แข็ง
The primary function of a cast-in lifting loop is to transfer the massive forces from the lift (the weight of the concrete element plus dynamic forces during movement) safely into the reinforced concrete structureการใช้ลุปที่ออกแบบให้ถูกต้อง จะป้องกันการเสียหายของคอนกรีตระหว่างการยก ซึ่งอาจนําไปสู่การแตกหรือความล้มเหลวที่หายนะ
หลุม / ตา:ส่วนวงกลมที่มองเห็นได้ที่เชือกหรือตะขอจากเครนหรือระบบการติดตั้งติด
ขาฝัง / แอนคอเรจ:ไม้ยาวตรงหรือบิดที่ยืดเข้าไปในคอนกรีต มันสําคัญมาก เพราะมันจะส่งภาระเข้าไปในคอนกรีตมัก จะ มี ปลาย ที่ ติด กับ กล่อง หรือ ผสม กัน กับ แผ่น ฐาน เพื่อ ป้องกัน ไม่ ให้ ถอน ออก.
วัสดุปกติผลิตจากเหล็กโกหกหรือโกหกความแข็งแรงสูง เพื่อหลีกเลี่ยงความเปราะบางของเหล็กเหล็ก
ความจุ:วงจรที่ได้รับการรับรองจะมีขั้นต่ําความแรงทํางาน (WLL)หรือภาระการทํางานที่ปลอดภัย (SWL)มีสตริปหรือเครื่องหมายชัดเจนบนมัน นี่คือแรงสูงสุดที่พวกเขาถูกออกแบบให้รับมือในทิศทางเฉพาะเจาะจง (ตัวอย่างเช่น การดึงตรงกับการดึงมุม)
การออกแบบ:พวกมันถูกออกแบบมาเพื่อให้แน่ใจว่าแอนเกอร์จะล้มเหลวในรูปแบบแบบ (ผลผลิตเหล็ก) แทนที่จะล้มเหลวคอนกรีตที่เปราะบาง
สายยกแบบมาตรฐาน:ประเภทที่พบบ่อยที่สุด ประกอบด้วยตากลมที่มีขาสองขา
การใส่ / ซ็อตที่ติดเชือก:แทนที่จะเป็นลุป โซค็อตที่มีเส้นใยถูกใส่เข้ากับพื้นผิวคอนกรีต. โบลท์ตาที่มีเส้นใยที่ตรงกันถูกสกรูเข้าไปเพื่อยกและถอนออกหลังจากนั้นเพื่อให้เรียบร้อยค่อนข้างทั่วไปในแผ่นพรีฟาสต์ ที่มีความสําคัญด้านความสวยงาม.
สายลุปบาร์บอนด์:สายลุปแบบง่ายๆ ที่บิดจากไม้เสริมเหล็ก ("rebar")ปกติไม่แนะนําสําหรับการยกที่สําคัญเว้นแต่ถูกออกแบบโดยวิศวกรมืออาชีพ เนื่องจากการโค้งคมสามารถสร้างจุดอ่อน และ WLL ไม่ได้รับการรับรองอย่างน่าเชื่อถือ
วงจรแผ่น:สายลุปถูกผสมกับแผ่นเหล็ก เพื่อให้มีพื้นผิวที่พนันที่ใหญ่กว่ากับคอนกรีต เพื่อกระจายภาระได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
ตําแหน่ง:วงจรถูกวางและผูกติดอย่างมั่นคงกับกรง rebar ภายในก่อนคอนกรีตถูกท่วม ตําแหน่งของมันถูกกําหนดโดยแผนวิศวกรรม เพื่อให้แน่ใจว่าภาระถูกต้องโอน
การจัดตั้ง:มันเป็นสิ่งสําคัญที่วงจรจะวางที่ถูกต้องเพื่อทิศทางการดึงและความสูงที่เหมาะสมเพื่อให้ตาสามารถเข้าถึงได้ แต่ไม่ขัดขวางการทําปลายคอนกรีต
ทา:คอนกรีตถูกหลั่งรอบวงจร โดยครอบคลุมขาที่ติดตั้งไว้อย่างเต็มที่วงจรกลายเป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบ
การออกแบบวิศวกรรม:ขนาด, ปริมาณ, และการวางของวงจรยกต้องระบุโดยวิศวกรโครงสร้างพวกเขาคํานวณแรงที่เกี่ยวข้องและให้แน่ใจว่าคอนกรีตเองสามารถรับมือความเครียดที่จุดการติดตั้ง
เครื่องมือที่ได้รับการรับรอง:ใช้วงจรที่มี WLL ที่ระบุชัดเจนจากผู้ผลิตที่มีชื่อเสียงเท่านั้น ไม่เคยใช้วงจรที่ไม่ระบุหรือทําเอง
การตรวจสอบ:วงจรต้องตรวจสอบก่อนการใช้ทุกครั้ง เพื่อตรวจสอบสัญญาณของความเสียหาย, ความแตก, การสนิมมากเกินไป, หรือการบิดเบือน
มุมยก:WLL ลดลงอย่างมากถ้าภาระถูกนําไปใช้ในมุม (ภาระด้าน) ใช้การวางเครื่อง (สลิง, สายคอ) ที่เชื่อมต่อกับวงจรในเส้นตรงเมื่อเป็นไปได้เสมอ
จุดที่ไม่มีทางกลับไม่เคยยืนอยู่ใต้วัสดุคอนกรีตที่ยกขึ้น การยกต้องถูกปฏิบัติโดยบุคลากรที่ได้รับการฝึก
