طناب های آسانسور (که اغلب "طناب بالابر" یا "کابل" نامیده می شوند) اجزای حیاتی هستند که کابین آسانسور را به وزنه تعادل متصل می کنند و توسط دستگاه برای حرکت دادن کابین به سمت بالا و پایین چاه آسانسور به حرکت در می آیند. آنها برای استحکام، دوام و ایمنی فوق العاده مهندسی شده اند.
متداول ترین نوع در آسانسورهای مدرن، طناب سیم فولادی را تشکیل دهند.
نحوه چیدمان طناب ها، سرعت، ظرفیت و مزیت مکانیکی آسانسور را تعیین می کند.
طناب کشی تک دور (1:1):
نحوه کار: طناب در یک انتها به بالای چاه آسانسور بسته می شود، دور قرقره محرک روی دستگاه می پیچد و به وزنه تعادل بسته می شود. کابین مستقیماً به طناب متصل است. به ازای هر یک متری که قرقره می چرخد، کابین یک متر حرکت می کند.
موارد استفاده: بهترین گزینه برای ساختمان های میان مرتبه تا مرتفع است. این امکان را برای سرعت های بالاتر فراهم می کند و کارآمدتر است.
طناب کشی دو دور (2:1):
نحوه کار: طناب به بالای چاه آسانسور ثابت می شود، به سمت پایین و زیر یک قرقره منحرف کننده روی کابین می رود، به سمت بالا به قرقره محرک روی دستگاه می رود، دوباره به سمت پایین به قرقره روی وزنه تعادل می رود و در نهایت دوباره به بالای چاه آسانسور ثابت می شود. این یک مزیت مکانیکی 2:1 ایجاد می کند.
مزیت: بار روی قرقره محرک نصف می شود. این امکان استفاده از یک دستگاه کوچکتر و کم قدرت تر را فراهم می کند.
موارد استفاده: معمول برای آسانسورهای حمل بار سنگین و آسانسورهای کششی در ساختمان های کم تا میان مرتبه را تشکیل دهند.
طناب کشی زیرآویز:
نحوه کار: قرقره محرک در زیر کابین قرار دارد و طناب ها به کناره های کابین متصل شده و از زیر آن عبور می کنند. این یک پیکربندی کمتر رایج است که اغلب برای صرفه جویی در فضا در موتورخانه استفاده می شود.
طناب های آسانسور یک سیم ضخیم منفرد نیستند، بلکه یک مجموعه پیچیده برای انعطاف پذیری و استحکام هستند.
هسته: مرکز طناب. می تواند از الیاف (برای انعطاف پذیری) یا یک رشته فولادی (برای استحکام و مقاومت در برابر خرد شدن) ساخته شود.
سیم ها: سیم های فولادی نازک و با استحکام بالا به هم تابیده می شوند تا یک رشته را تشکیل دهند.
رشته ها: چندین رشته (معمولاً 8 یا 9 برای آسانسورها) سپس به صورت مارپیچی در اطراف هسته قرار می گیرند تا طناب کامل را تشکیل دهند.
پیش شکل دهی: سیم ها و رشته ها در حین تولید به شکل مارپیچی خود پیش شکل داده می شوند. این باعث می شود طناب انعطاف پذیرتر، مقاوم در برابر گره خوردن و کاهش تنش داخلی در هنگام برش شود.